Najważniejsze zasady ortograficzne Na skróty: pisownia ó i upisownia rz i żpisownia ch i hpisownia ą, ę, om, on, em, enpisownia końcówek -ji, – i, -iiłączna i rozdzielna pisownia niewielkie i małe literyprzecinki Zasady pisowni wyrazów z ó Literę ó piszemy zawsze wtedy, kiedy w innych formach lub wyrazach pokrewnych wymienia się na o, e lub a: próg – progipióro – pierzepowrócić – powracać Ó piszemy w następujących zakończeniach wyrazów: –ówka – klasówka, prasówka, tenisówka–ówna – Kubicówna, Czubówna, Nowakówna–ów – Kraków, Żwaków, psów, kotówWyjątki: skuwka, wsuwka, zasuwka Istnieje tylko kilka słów, które zaczynają się od ó: ósmy, ósma, ósemka, ósmoklasista, ósmoklasistkaów, ówdzie, ówczesny, ówcześnie W języku polskim mamy wiele wyrazów z ó niewymiennym. Należy zapamiętać ich pisownię. Przykładowe wyrazy z ó niewymiennym: Witold Gawdzik Zbiór wyrazów z ó niewymiennym Krótka, rózga, kłótnia, córka, zbój, powrósło, ogół, skórka, włókno, włóczka, wróżba, różna, żółw, tchórzliwy, wróbel, próżniak. Oprócz czółna, żółtko, wiórek, wójt, równina, chór przepiórek. Póty, póki, król, jaskółka, róża, Józef, szczegół, półka, źródło, mózg, wiewiórka, która, stróż, ogórek, wspólna, góra, próchno, próba, późno, włóka*. Zapamiętaj, łatwa sztuka! *włóka - dawna miara powierzchni Zasady pisowni wyrazów z u Literę u piszemy zawsze na końcu wyrazów oraz na ich początku (za wyjątkiem słów ósmy, ósma, ósemka, ósmoklasista, ósmoklasistka, ów, ówdzie, ówcześnie, ówczesny): stołu, płotu, bratu, słońcuubranie, uprany, ustąpiła U piszemy w końcówkach czasowników: gotuję, opisuję,maluje, pracujekierują, hodująbaluj, piłuj U zawsze zapisujemy w końcówkach: -un – piastun, opiekun-unka – piastunka, opiekunka-unek – rysunek, pakunek-uch – maluch, paluch-uszek – maluszek, paluszek-utki – wesolutki, grubiutki-usieńki – malusieńki, samiusieńki-uś – laluś, bratuś-usia – mamusia, kawusia-unia – babunia, lalunia-unio – dziadunio, tatunio-um – liceum, atrium-us – nerwus, serwus Pisownia wyrazów z rz Rz piszemy zawsze, kiedy w innej formie lub wyrazach pokrewnych wymienia się na r: morze – morskimądrze – mądrośćszczodrze – szczodrośćorze – oraćsiatkarz – siatkarskimalarz – malarski Oprócz kilku wyjątków, rz piszemy po spółgłoskach: prz – przemoc, oprzećbrz – brzoza, Zabrzetrz – trzmiel, patrzdrz – drzazga, zadrzekrz – krzyk, ukrzewionygrz – grzyb, podgrzaćdrz – drzewo, wydrzećchrz – chrzan, ochrzcićjrz – wejrzenie, spojrzećwrz – wrzeciono, zawrzeć Wyjątki! Pszczyna, Pszczew, pszczoła, pszenica, bukszpan, kształt, pierwszy, wszędzie, wszyscy – wraz z wyrazami pokrewnymi. Sz piszemy również w liczebnikach i przymiotnikach zakończonych na -szy, -sza, -sze: pierwszy, lepszy, niższy, weselszy. Rz piszemy w zakończeniach rzeczowników pochodzenia polskiego: -mierz – kątomierz, wodomierz-mistrz – burmistrz, rachmistrz -arz – piłkarz, murarz-erz – rycerz, harcerz Uwaga! W wyrazach pochodzenia obcego, szczególnie z języka francuskiego, końcówki piszemy końcówki –aż: bagaż, pasaż, tatuaż, bandaż, pejzaż, masaż. Istnieją również polskie słowa z końcówkami –eż: łupież, młodzież, kradzież, odzież, papież. Dlatego wyrazy te zawsze warto sprawdzać w słowniku, aby upewnić się co do ich pisowni. Pisownia wyrazów z ż Literę ż piszemy wtedy, gdy w innych formach danego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na g, z, s, dz, h, ź: strużka – strugakażę – kazaćmężczyzna – męstwoposążek – posągdrużyna – druhwożę – wozić W wielu wyrazach piszemy ż, choć nie wymienia się na żadną z podanych liter. Pisownię wyrazów z ż niewymiennym należy zapamiętać. Witold Gawdzik Zbiór wyrazów z ż niewymiennym Żarłok, wyżeł, kożuch stróża, Żak, żartowniś, żółta róża, Żółw, żubr, szarża, żmija, żywa, Żyto, żąć spiżarnia, żniwa, Bagażowy, ciężkie łoże, Żyłka, życzyć, żyzny, zboże, Wąż, drapieżny, oręż jeża, Żądać, ryż, pożyczka, świeża. Sierżant, wieża, garaż, dążę, Żagiel, żegnać, żona, książę, Wróżba, żuraw, bandaż, żebra, Każdy, żal, jałmużna, żebrak, Łyżka, smażyć, drożdże, żuczek, Błędów nie znam, bo się uczę. Pisownia wyrazów z h Wyrazy z h w odmianie lub formach pokrewnych mogą wymieniać się na g, ż, z: druh – drużynawahadło – wagabłahy – błazen H piszemy zawsze po literze z: zhańbić rozhuśtać zharmonizować zheblować Istnieją wyrazy, w których h się nie wymienia, należy więc zapamiętać ich pisownię: Kłopotliwe samo h Dość szczególną skłonność ma; Lubi hałaśliwe słowa: Huk, harmider, hałasować, heca, hurmem, hej, hop, hura, hola, horda, hejnał, hulać, hasać, halo, hop, wataha... W tych wypadkach się nie wahaj! Ch piszemy także w wyrazach rozpoczynających się cząstkami homo-, hetero-, hiper-, hipo-, homeo-, hekto-, higro-, helio-: homogenicznyheteroseksualnyhipermarkethipopotamhomeopatiahektolitryhigroskopijnyheliocentryczny Pisownia wyrazów z ch Ch piszemy wtedy, gdy w innych formach lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na sz: mucha – muszeucho – uszysłucha – słyszećśmiech – śmiesznysuchy – suszyć Ch piszemy zawsze po literze s: schowaćschowekschylićschyłekschematwschódschodyuschnąć Ch piszemy zawsze na końcu wyrazów (za wyjątkiem słowa druh): krachmachwieżachnauczycielachwybrankachksiążkachwesołychmnogich Pisownia wyrazów z ą, ę, om, em, on, en Literę ą oraz ę piszemy: na końcu rzeczowników w liczbie pojedynczej: siemię, imię, źrebię, mamę, artystęna końcu czasowników w czasie teraźniejszym i przyszłym: piszą, piszę, robią, robięw czasownikach w czasie przeszłym: wziąłem, wzięli, obciąłem, obcięliw zakończeniach innych form czasowników: wziąć, wzięty, giąć, gięty Ważne! Na końcu rzeczowników w liczbie pojedynczej piszemy -ą: mamą, kartą: Szłam z twoją matką – liczba pojedynczaPomachałam mu kartą – liczba pojedyncza Na końcu wielu rzeczowników w liczbie mnogiej piszemy -om: mamom, kartom: Powiem to waszym matkom – liczba mnogaPrzypisałam poniższym kartom – liczba mnoga Cząski om, on, em, en piszemy: w wyrazach pochodzennia obcego: pompka, bombka, tempo, komputer, kontow wyrazach rodzimych przed cząstkami -ko, -ka – wanienka, panienka, syrenka, jedzonko, onkologia Pisownia końcówek -ji, -ii, -i Końcówkę -ji piszemy w wyrazach kończących się na -sja, -zja, -cja: Rosja – Rosji, scysja – scysji, pasja – pasji, misja – misji, kolacja – kolacji, restauracja – restauracji Końcówkę -i piszemy: w rzeczownikach zakończonych na -ja poprzedzone samogłoską: aleja – alei, mierzeja – mierzei, nadzieja – nadziei, fleja – flei, szyja – szyiw wyrazach rodzimych zakończonych na -ia: Karwia – Karwi, ziemia – ziemi, skrobia – skrobi, głębia – głębi, skrzynia – skrzyni, ciocia – ciociwyrazach z końcówką -nia wymawianą jako [ńa]: pracownia – pracowni, siłownia – siłowni, jaskinia – jaskini, pustynia – pustyniw wyrazach zakończonych na -ea: kamea – kamei, idea – idei Końcówkę -ii piszemy: w wyrazach obcego pochodzenia: mafia – mafii, epidemia – epidemii, Finlandia – Finlandii, geografia – geografii, astronomia – astronomii, daktyloskopia – daktyloskopii, cukinia – cukinii, filozofia – filozofiiwyrazach z końcówką -nia wymawianą jako [ńja]: Dania – Danii, ironia – ironii, linia – linii, pinia – pinii, agonia – agonii, fonia – fonii, harmonia – harmonii, unia – uniiw przypadku słowa żmija – żmii Pisownia partykuły nie Partykułę nie piszemy razem: W rzeczownikach, jeśli to ma sens: nieprzyjaciel, niemoc, niepewność, nienawiśćZ przymiotnikami i przysłówkami w stopniu równym: niezły, niemiły, niewesoło, niedobrzeZ imiesłowami przymiotnikowymi: niepalący, niemogąca, niesłuchające, nieprany, niemyte Partykułę nie piszemy osobno: Z przymiotnikami i przysłówkami w stopniu wyższym i najwyższym: nie lepszy, nie milszy, nie lepiej, nie gorzej, nie najpewniej, nie najdziwniejszyZ czasownikami: nie robi, nie chcę, nie wołałeś (wyjątki: niedowidzieć, nienawidzieć, niecierpliwić, niedomagać, niepokoić)Z liczebnikami – nie pierwszy, nie dziesięć (wyjątek – niejeden w znaczeniu: wielu) Pisownia wielką literą Wielką literą zapisujemy wszystkie rzeczowniki własne, czyli oznaczające konkretną nazwę imienną: imiona i nazwiska ludzi: Pola Negri, Czesław Miłosz, Robert Lewandowskipseudonimy i przydomki: Bolesław Chrobry, Iwan II Groźnyimiona zwierząt i roślin: Mruczek, Kitka, Tuptuśnazwy mieszkańców planet: Ziemianin, Marsjanka, Wenusjaninnazwy mieszkańców kontynentów: Azjatka, Europejka, Amerykaninnazwy mieszkańców państw, regionów, krain: Portugalczyk, Ślązak, Kaszubkanazwy kontynentów: Australia, Ameryka Południowa, Antarktydanazwy państw: Polska, Grecja, Nowa Zelandia, Dominikananazwy regionów i krain geograficznych: Śląsk, Pomorze, Kotlina Kłodzkanazwy oceanów, mórz, rzek, jezior: Ocean Atlantycki, Pacyfik, Wigry, Dunajnazwy gór, wysp, półwyspów: Beskidy, Wyspy Kanaryjskie, Maderanazwy miast i wsi: Kraków, Katowice, Poznań, Jankowicenazwy ulic, placów, parków: ulica Dębowa, aleja Krakowska, plac Teatralnynazwy budowli, zabytków i pomników: Zamek Królewski, Wawel, Barbakannazwy planet i gwiazd: Neptun, Uran, Wielki Wóz, Słońcenazwy świąt: Boże Narodzenie, Dzień Kobiet, Nowy Rok, Wielkanocnazwy urzędów, szkół, organizacji: Uniwersytet Śląski, I Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Chrobrego, Narodowy Bank Polskipierwsze wyrazy w tytułach książek i rozdziałów, utworach muzycznych, plastycznych itp.: W pustyni i w puszczy, Kamienie na szaniecwszystkie wyrazy (z wyjątkiem przyimków i spójników) w tytułach czasopism: Wiedza i Życie, Mały Konstruktor, Dookoła Świata (źródło)w listach ze względów uczuciowych lub grzecznościowych: Kochana Przyjaciółko! Pozdrawiam oboje Rodziców Pisownia małą literą Małą literą zapisujemy wszystkie rzeczowniki pospolite oraz: nazwy mieszkańców miast i wsi: wrocławianin, prażanka, londyńczyknazwy stanowisk: dyrektor, kierownik, prezydent, ministernazwy miesięcy i dni tygodnia: piątek, lipiecnazwy województw: województwo śląskie, pomorskieprzymiotniki utworzone od nazw geograficznych i miejscowych: azjatycki, chiński, mazurski, śląskinazwy obrzędów i zwyczajów: andrzejki, dziady, mikołajki, śmigus-dyngus, walentynki Kiedy stawiać przecinki? Interaktywne ćwiczenia:Ćwiczenia – dawny serwis ortografka i Superbelfrów RP
Quizy ortograficzne z odpowiedziami. Darmowe quizy szkolne dla dzieci. Sprawdź dzięki testom ortograficznym, czy znasz zasady polskiej pisowni.
Zasady ortograficzne Test. autor: Anna900. Ortografia (zasady wszystkie) Odkryj karty. autor: Agatamaziarz. Klasa 6 Polski. Rozsypanka słów. Formy przedstawiania
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacjiJak ułatwić uczniom zapamiętywanie reguł ortograficznych? * - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów. Mając na uwadze trudności uczniów w zapamięteniu reguł ortograficznych opracowałam tzw."niezbędnik ortograficzny"dla uczniów klas I-III. mgr Renata WoronowiczJak ułatwić uczniom zapamiętanie reguł ortograficznych? Nauczanie ortografii sprawia uczniom i nauczycielom wiele kłopotu. Systematyczną pracę nad zasadami ortograficznymi należy rozpocząć od najmłodszych lat. Należy ukształtować w dzieciach tzw. „czujność ortograficzną”. W klasach I-III nauczanie ortografii ma charakter okazjonalny. Ćwiczenia w tym zakresie należy wplatać w tok nauczania. Należy jednak pamiętać o systematyczności i planowości działań. W klasach II i III wprowadzamy zasady ortograficzne. Są one często mało zrozumiałe dla uczniów. Dlatego postanowiłam pomóc uczniom w ich opanowaniu przygotowując im w zwięzłej i przejrzystej formie podstawowe reguły ortograficzne przewidziane programem kształcenia zintegrowanego. Każdy uczeń otrzymuje zbiór takich reguł i korzysta z nich przez cały rok szkolny ( można foliować). Z moich obserwacji wynika, że uczniowie chętnie zaglądają do swojej pomocy, korzystają przy pracach pisemnych i dyktandach. Szczególnie przydatne stały się one dla dzieci objętych ryzykiem dysleksji. PODSTAWOWE ZASADY POLSKIEJ ORTOGRAFII dla uczniów klas II i III szkoły podstawowej ÓLiterę ó pisz:- jeżeli wymienia się na o, e, a ( np. mówić – mowa, siódmy- siedem, wrócić –wracać... );- w zakończeniach -ów, -ówka, -ówna ( np. żarówka, krówka, butów, kolegów )- wyjątki: skuwka, zasuwka, okuwka;- na początku wyrazów: ów, ówczesny, ówdzie, ósemka, ósmy;- jako ó niewymienne do zapamiętania ( np. córka, jaskółka, góra, tchórz, królowa ...);- litera ó nigdy nie występuje na końcu wyrazu; ULiterę u pisz:- w cząstkach –uję, -uje, -ujesz, -ują ( np. prasuję, maluje, malują, prasujesz ...);- w wyrazach z cząstkami –uch, -uchna, -uchny, -ula, -ulec, -unek, -unia, -unio, -uś, -usia, -uszek, -utka; ( np. kłamczuch, brzydula, hamulec, rachunek, ciotunia, dzidziuś, wianuszek, matusia ...);- na początku wyrazu z wyjątkiem: ów, ówczesny, ówdzie, ósemka, ósmy;- na końcu wyrazu;- w wyrazach bez uzasadnienia do zapamiętania np. but, gruby, zupa, suma;RZDwuznak rz pisz:- jeśli wymienia się na r ( np. morze – morski, chmurzyć się – chmura, );- po spółgłoskach p, b, t, d, k, g, ch, j, w ( np. przystanek, brzoza, trzeba, drzewo, krzak, grzyby, chrzest, ujrzeć, wrzos ... )- wyjątki: bukszpan, kształt, pszenica, pszczoła, wszystko, zawsze- w stopniach przymiotnika: lepszy, dłuższy, najpiękniejszy, brzydszy;- w cząstkach –arz, -erz ( np. murarz, lekarz, drukarz, weterynarz; kalendarz, kołnierz, zwierz )- wyjątki: odzież, młodzież, masaż, kradzież, instruktaż;- jako rz niewymienne do zapamiętania np. rzeka, porzeczka, warzywa, rzucać; ŻLiterę ż pisz:- gdy wymienia się na g, dz, h, z, ź, s ( np. ważyć – waga, drużyna – druh, koleżanka – kolega, wiążę – wiązać)- po literach ł, l, r np. rżeć, małża, oskarżyć, ulżyć;- w wyrazach obcego pochodzenia np. bandaż, pejzaż;- w wyrazach bez uzasadnienia do zapamiętania, np. żegnać, żyto, życzyć ...; CHDwuznak ch pisz:- gdy wymienia się na sz ( np. puch –puszek, suchy –susza, ucho –uszko );- po literze s ( np. schłodzić, schodzić, schab );- na końcu wyrazu, np. pech, dach, duch, dziewczynkach ( wyjątek : druh );- w pozostałych wyrazach do zapamiętania; HLiterę h pisz:- tam gdzie wymienia się na g, z, ż, dz ( np. druh-drużyna, błahy-błazen );- w wyrazach do zapamiętania, np. hamulec, humor, bohater, hala, hejnał ...; NIE Nie pisz rozdzielnie:- z czasownikami, np. nie wiem, nie zjem, nie marzę, nie należy, nie mówiła;- z liczebnikami, np. nie pierwsza, nie sto; Nie pisz łącznie:- z rzeczownikami, np. nieposłuszeństwo, niepokój, nieszczęście;- z przymiotnikami, np. niemały, nieładny, niewysoki, niegrzeczny;- z przysłówkami, np. nieładnie, nieciekawie, niemądrze, niegrzecznie; Opracowała: Renata WoronowiczUmieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: X Zarejestruj się lub zaloguj, aby mieć pełny dostępdo serwisu edukacyjnego. zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka"). Publikacje nauczycieli Logowanie i rejestracja Czy wiesz, że... Rodzaje szkół Kontakt Wiadomości Reklama Dodaj szkołę Nauka
Portal Wordwall umożliwia szybkie i łatwe tworzenie wspaniałych materiałów dydaktycznych. Wybierz szablon. Wprowadź elementy. Pobierz zestaw ćwiczeń interaktywnych i do wydruku. Dowiedz się więcej. Ortograficzne zasady - Zasady ortograficzne - Zasady ortograficzne - Ortograficzne zasady - Ortografia - pisownia "ó" - Zasady ortograficzne.i Autor: East News matura 2016, egzamin maturalny z polskiego Jesteś mistrzem ortografii, a dyktanda w szkole były/są Twoimi ulubionymi sprawdzianami? Sprawdź swoją wiedzę w naszym quizie. Odpowiedz na kilka pytań i przekonaj się, jak dobrze znasz zasady ortograficzne języka polskiego. Powodzenia! Grupa ZPR Media sprzeciwia się głoszeniu opinii noszących znamiona mowy nienawiści przepełnionych pogardą czy agresją. Jeśli widzisz komentarz, który jest hejtem, powiadom nas o tym, klikając zgłoś. Więcej w REGULAMINIE Nasi Partnerzy polecają Strona główna Wiadomości Polska Uważasz, że znasz ortografię? Sprawdź się! [QUIZ]
Nauka zasady ortograficznych w zakresie u i ó. ⇒ wszystkie testy ⇒ dyktanda dla klas 1-3 ⇒ dyktanda dla klas 4-6 Test ortograficzny nr 8 (u/ó) Udostępnij.
uTV2Mh.